Bitcoin madencilik endüstrisi, artan maliyetler, artan rekabet ve zor finansal koşullar da dahil olmak üzere birçok zorlukla karşı karşıya kalıyor.
CoinShares tarafından yayınlanan son bir Q3 Madencilik Raporu , endüstrinin mevcut durumunu ve geleceğe yönelik görünümünü ortaya koyuyor.
Bitcoin Üretim Maliyetleri Yeni Zirvelere Ulaştı
Madencilerin karşılaştığı ana zorluklardan biri artan üretim maliyetidir. Madencilik zorluğu arttıkça ve hash fiyatları düştükçe, bir Bitcoin (BTC) üretmenin ortalama maliyeti 49.500 $’a yükseldi (Q1’deki 47.200 $’a kıyasla).
Bu rakam yalnızca nakit maliyetleri içeriyor. Amortisman ve hisse senedi bazlı tazminat maliyeti, bir Bitcoin’in ortalama maliyet tahminini 96.100 $’a çıkarabilir.
Bu maliyetleri hafifletmek için, rapora göre madenciler enerji verimli stratejilere, kesinti ve alternatif enerji kaynaklarının kullanılmasına yöneliyorlar. Ancak, bazı madenciler bu ortamda karlılığı sürdürmekte zorluk çekiyor .
İkinci zorluk, FTX çöküşü ve artan faiz oranlarının madencilerin finansman sağlamalarını zorlaştırmasıdır. Sonuç olarak, birçoğu genellikle hisse ihracı yoluyla “alternatif finansman kaynaklarına” yöneliyor.
Ancak, bu maliyetli olabilir çünkü bu, hissedar değerini sulandırabilir. “Bu, madenciler için faydalı bir finansman seçeneği olmakla birlikte, önemli hissedar sulandırması nedeniyle yatırımcılar için hayal kırıklığı yaratmıştır” diye belirtti CoinShares analistleri James Butterfill ve Max Shannon raporda.
Bitcoin Madencileri Yükselen Maliyetler ve Sert Rekabetle Karşı Karşıya
Butterfill ve Shannon, Bitcoin’in hashrate’inin 2024 sonunda 765 EH/s’ye ulaşacağını, şu anki 684 EH/s’den yükselerek 2050’ye kadar teorik bir üst limite ulaşabileceğini ve flaring gazdan kaynaklanan karbon emisyonlarını %63 azaltabileceğini öne sürdü. Ancak, hash fiyatlarının 2028’deki bir sonraki yarılanma olayına kadar düşmesi bekleniyor:
“Hash fiyatları, potansiyel madenci karlılığının bir ölçüsü, bu yıl yeni düşük seviyelere ulaştı ve tahmin aracımızla bu fiyatların düşmeye devam edeceğini, ancak bir sonraki yarılanma olayına kadar 50–32 $/PH/gün arasında dalgalanmayacağını öngörüyoruz.”
Analistler ayrıca Bitcoin madenciliğinin giderek daha rekabetçi hale geleceğini, düşük maliyetli ve verimli operasyonlara sahip madencilerin önemli bir avantaj sağlayacağını tahmin ediyor:
“Bitcoin madenciliğinin uzun vadeli ekonomisi, devam eden yarılanmalar ve kendi kendine madencileri, şirketler ve hatta ulus devletlerden gelen artan rekabet nedeniyle muhtemelen artan baskı ile karşı karşıya kalacak.”
Özel bir madenci olan Cormint, 16.700 $’lık bir maliyetle Bitcoin’in en düşük maliyetli üreticisi oldu. TereWulf, sabit oranlı güç sözleşmeleri ve enerji yönetim stratejilerinden faydalanarak 18.700 $ maliyetle takip etti. Bu şirketlerin maliyetleri etkili bir şekilde yönetme yeteneği, uzun vadeli başarıları için kritik olacaktır, rapor belirtmektedir.
Bu arada, Riot bir Bitcoin başına 65.900 $ ile en yüksek maliyetli üretici oldu. Ancak, Riot 2024’ün ikinci çeyreğinde enerji kesinti kredilerinden 13,9 milyon dolar kazandı ve bu net enerji giderlerini düşürmeye yardımcı oldu.
Bitcoin Madenciliği Fırtınadan Sağ Çıkabilir mi?
CoinShares raporu, madencilerin mevcut zorluklarla nasıl başa çıktığını da analiz ediyor.
Bazı Bitcoin madencileri, Riot, Cleanpark ve Bitfarms gibi, iki odaklı bir yaklaşım – sermaye verimliliği ve çeşitlendirme – benimseyerek öncelikli olarak etkili büyümeyi ve önceden inşa edilmiş varlıkları satın almayı tercih ediyor.
Diğer madencilerse, Core Scientific gibi, yapay zekâ (AI) altyapısına yönelerek gelirleri istikrara kavuşturup Bitcoin’in dalgalı fiyatına olan bağımlılığı azaltmayı hedefliyor.
Analistler, Bitcoin madenciliğinin geleceğinin etkili maliyet yönetimi ve sermaye tahsisine bağlı olduğunu belirtti. Güçlü stratejilere sahip madenciler, madenciliğin artan zorluğu ve piyasa oynaklığını aşmak için daha iyi bir konumda olacaktır. Rapor şöyle belirtmektedir:
“Halka açık madencilik şirketleri, maliyetleri düşürmek ve karlılığı sürdürmek için birkaç nedenden dolayı 1) hissedarlar için değer yaratmak, 2) özsermaye sermaye piyasalarına bağımlılığı azaltmak ve hisse sulandırması için yüksek engeller oluşturmak, ve 3) gelecekteki büyüme için sermaye harcama (capex) çabalarını sürdürmek zorunda kalacaklar.”
